زندگی نامه امام علی (ع) از کودکی تا واقعه غدیر خم

علی بن ابی طالب بن عبدالمطلب (عربی: عَلِیّ بْن أَبی طَالِب بْن عَبْد ٱلْمُطَّلِب؛ او از اصحاب ارشد حضرت محمد است و شیعیان او را اولین امام و جانشین برحق مذهبی و سیاسی محمد می دانند. موضوع جانشینی باعث ایجاد شکاف بزرگی در میان مسلمانان شد و آنها را به دو شاخه تقسیم کرد: شیعه به رهبری موروثی منصوب در میان اولاد علی و سنی پیرو سلسله های سیاسی. کشته شدن علی در مسجد جامع کوفه توسط خوارج مصادف با ظهور خلافت اموی بود. حرم امام علی (ع) و شهر نجف در اطراف قبر علی ساخته شده و سالانه میلیون‌ها ارادتمند از آن بازدید می‌کنند در ادامه مقاله بیشتر به زندگی نامه امام علی خواهیم پرداخت.

امام علی از سن 5 سالگی توسط حضرت محمد بزرگ شد و در 11 سالگی ادعای وحی الهی محمد را پذیرفت و جزو اولین کسانی بود که ایمان آورد. علی در سالهای اولیه اسلام در زمانی که محمد در مکه بود و تحت آزار و اذیت شدید بود، نقش اساسی داشت. پس از نقل مکان حضرت محمد به مدینه در سال 622، علی با دخترش فاطمه ازدواج کرد و داماد محمد شد. علی، از حضرت فاطمه، حسن و حسین، امام دوم و سوم شیعیان را به دنیا آورد.

حضرت محمد او را برادر و وصی و جانشین خود خواند و در بیشتر جنگ ها پرچمدار بود و به دلاوری شهرت یافت. حضرت محمد در بازگشت از حجه الوداع این جمله را بر زبان آورد که هر که من مولای او هستم از این پس علی مولای اوست.

اما معنای مولا مورد اختلاف قرار گرفت. شیعیان معتقد بودند که علی توسط محمد به رهبری اسلام منصوب شده است و اهل سنت از این کلمه به دوستی و محبت تعبیر کردند. در حالی که علی پیکر حضرت محمد را برای دفن آماده می کرد، گروهی از مسلمانان با ابوبکر بیعت کردند. علی پس از شش ماه با ابوبکر بیعت کرد، اما در جنگها و فعالیتهای سیاسی شرکت نکرد، با این حال خلفای سه گانه را در امور دینی، قضایی و سیاسی نصیحت می کرد.

پس از کشته شدن عثمان، علی به عنوان خلیفه بعدی انتخاب شد که مصادف با اولین جنگ های داخلی بین مسلمانان بود. علی با دو نیروی مخالف جداگانه روبرو شد: گروهی در مکه که می خواستند شورایی را برای تعیین خلافت تشکیل دهند. و گروهی دیگر به رهبری معاویه در شام که خواهان انتقام خون عثمان بودند. او گروه اول را شکست داد. اما در نهایت، جنگ صفین به داوری منجر شد که به نفع معاویه بود و سرانجام او علی را از نظر نظامی شکست داد. علی که به شمشیر ابن ملجم مرادی کشته شد، در بیرون شهر کوفه به خاک سپرده شد. او در نظر شیفتگانش نمونه ای از یک مسلمان دین داری و ظلم ستیز  و جوانمرد شناخته شد. کتاب های متعددی به احادیث و خطبه ها و ادعیه او اختصاص دارد که معروف ترین آنها نهج البلاغه است.

تولد و دوران کودکی زندگی نامه امام علی (ع)

علی در حدود سال 600 پس از میلاد در نزد ابوطالب و همسرش فاطمه بنت اسد متولد شد، تولد وی احتمالاً در 13 رجب باشد که هرساله توسط مسلمانان شیعه جشن گرفته می شود. ممکن است علی تنها کسی باشد که در داخل کعبه، مقدس‌ترین مکان اسلام، متولد شده است. پدر علی یکی از اعضای اصلی بنی هاشم، طایفه ای از قبیله مکه قریش بود او همچنین برادرزاده خود حضرت محمد را پس از مرگ پدر و مادرش بزرگ کرد. بعدها که ابوطالب به فقر افتاد، علی در سن پنج سالگی توسط حضرت محمد پذیرفته شد و توسط او و همسرش خدیجه بزرگ شد.

در سال 610، بین نه تا یازده سالگی، علی از اولین کسانی بود که تعالیم حضرت محمد را پذیرفت و به اسلام روی آورد. دعوت حضرت محمد به اسلام در مکه از سال 610 تا 622 ادامه یافت و طی آن علی نیازهای مسلمانان مکه به ویژه فقرا را تأمین کرد. حدود سه سال پس از اولین بعثت، محمد بستگان خود را برای ضیافت جمع کرد، آنها را به اسلام دعوت کرد و از آنها کمک خواست. علی تنها خویشاوندی بود که از او حمایت کرد، پس از آن محمد به مهمانانش گفت که علی برادر، وصی و جانشین او است، به گفته مورخ اهل سنت طبری (متوفی 923). تفسیر شیعیان از این واقعه این است که محمد از همان دوران کودکی علی را به عنوان جانشین خود تعیین کرده بود.

از هجرت به مدینه تا رحلت حضرت محمد

در سال 622، هنگامی که اخباری در مورد یک نقشه ترور به گوش رسید، حضرت محمد به یثرب، که اکنون مدینه نامیده می شود، گریخت، و امام علی به عنوان طعمه باقی ماند. این واقعه آغاز تقویم اسلامی (1 هجری قمری) است و ممکن است دلیل نزول آیه قرآنی باشد که می گوید: «اما آدمی است که جان خود را برای رضای خدا می بخشد». در مدینه، هنگامی که حضرت محمد مسلمانان را برای پیمان برادری دعوت کرد، علی را به عنوان برادر خود انتخاب کرد. در حدود 623-625، محمد دخترش فاطمه را به عقد علی درآورد، که در آن زمان حدوداً بیست و دو سال داشت. حضرت محمد قبلاً پیشنهاد ازدواج برخی از یارانش، به ویژه ابوبکر و عمر را رد کرده بود.

واقعه غدیر خم

حضرت محمد در سفر بازگشت از حجه الوداع به مکه در سال 632، کاروان بزرگ حجاج را در غدیر خم متوقف کرد و پس از نماز جماعت به آنها گفتگو کرد. حضرت محمد با گرفتن دست علی از جمعیت پرسید که آیا او به مؤمنان از خودشان نزدیکتر نیست که آنها تأیید کردند. سپس حضرت محمد اعلام کرد: «کسی که من مولای او هستم، علی مولای اوست.» مسند بن حنبل، یک منبع متعارف اهل سنت، می افزاید که حضرت محمد این جمله را سه یا چهار بار دیگر تکرار کرد و عمر پس از آن به علی تبریک گفت. خطبه، «اکنون مولاى هر مرد و زن مؤمنى شده‌اى».

اما تفسیر غدیر خم محل اختلاف سنی و شیعه است. مولا کلمه ای چند معنایی عربی است و تفسیر آن در متن غدیر خم بر اساس خطوط فرقه ای تقسیم شده است. منابع شیعه مولا را به «پیشوا»، «استاد» و «حامی» تعبیر می‌کنند، در حالی که روایت‌های اهل سنت از این خطبه توضیح چندانی ارائه نمی‌دهند، یا این حدیث را به عشق یا دوستی از علی تفسیر می‌کنند. یا کلمه ولی (خداوند، دوست خدا) را جایگزین مولا کنید. بنابراین، شیعیان غدیر خم را به منزله واگذاری علی با مرجعیت دینی و سیاسی محمد می‌دانند، در حالی که سنی‌ها آن را بیانیه‌ای درباره رابطه این دو مرد می‌دانند. یا اینکه علی وصیت محمد را اجرا کند.

کلام آخر:
اگر می خواهید کلکسیون عظیمی از آموزش تاریخ اسلام، زندگی نامه پیامبران و معصومین داشته باشید پیشنهاد می کنم حتما از محصول مجموعه عظیم تاریخ اسلام، پیامبران و معصومین دیدن فرمایید