دوره های هنری
تاریخچه هنر در ایران باستان
ایرانیان از قدیم الایام مردمانی دوست دار هنر و فرهنگ بوده اند. پروفسور پوپ مىنويسد در طول مدتى بيش از 60 قرن مردمى كه در فلات ايران زندگى مىكردند، انديشه و فنونى پديد آوردند كه موجب بقاى بشر و مايه تعالى مقام انسانى شد. فنون كشاورزى و فلزكارى و مبانى انديشههاى دينى و فلسفى و نوشتن و علم اعداد و نجوم و رياضى از سرزمينى كه امروز خاورميانه خوانده مىشود، آغاز گشت و سرچشمۀ بسيارى از اين امور فرهنگى در فلات ايران بود.
در اين دوره مرد و زن هردو علاقه داشتند كه خود را آرايش كنند، گردنبندهايى از صدف ترتيب داده بودند و حلقۀ انگشترى و دستبند را از صدفهاى بزرگ با سنگهاى نرم مىساختند. محتملا خالكوبى و يا لااقل بزك هم معمول بود، و مواد آن را به كمك دستۀ هاون كوچكى در هاون ظريفى نرم مىكردند. ذوق هنرى در كندهكارى روى استخوان های کشف شده جلوه گر است. هنرمندان اين عصر گاه روى استخوان و دستۀ ابزار خود تصوير سر غزال يا خرگوشى را ترسيم مىكردند.
به عقيدۀ گيرشمن در اين عصر كوزهگران با خطوطى ساده، مخلوقاتى را تصوير كرده اند كه حاكى از جنبش و واقعپردازى كامل است. از اين عهد، ايران ماقبل تاريخى، فنى را در ساختن ظروف آشكار ساخت كه همانقدر با روح و زيبا بود كه كنده كارى روى استخوان در عهد گذشته.
در هيچجاى ديگر نظير اين فن شناخته نشده؛ و اين امر مىرساند كه نجد ايران زادگاه اصلى ظروف منقوش است هيچيك از ظروف سفالين نواحى ديگر در آن روزگار ديرين، نشانهاى از چنان رئاليسم قوى كه با اين سرعت به مرحلۀ سبك متخيل رسيده باشد، بهجا نگذاشته است.
اين اقدام نخستينبار در حدود چهار هزار سال پيش از ميلاد تنها به وسيلۀ كوزه گران ماقبل تاريخى ايران صورت پذيرفت. فلز بتدريج براى ساختن ابزار مورد استفاده قرار گرفت و سنگ نيز ارزش اولى خود را حفظ كرد، مس را هنوز چكشكارى مىكردند ولى ذوب نمىنمودند و آن را براى درفشهاى كوچك يا سنجاق به كار مىبردند.
گيرشمن، ضمن بحث از خصوصيات زندگى ايرانيان در هزارۀ چهارم قبل از ميلاد، مىگويد: از مشخصات اين دوره، اختراع چرخ و كورۀ آجرپزى با ضمايم آن بود. در اين دوره علاوه بر كوزههاى متنوع، كوزهگر جامهاى بزرگ، كاسههاى عالى، خمرهها و جامهاى شراب با پايۀ بلند به مشتريان خود تسليم مىنمود.
رنگ ظروف را كوزهگر به ميل خود، خاكسترى، قرمز، سبز و يا به رنگ گل سرخ درمىآورد و در روى آن نقشهايى ارزنده و متنوع پديد مىآورد. هنرمندان در آغاز كار به رئاليسم تمايل داشتند و تصاوير مار، پلنگ، قوچ، لكلك و شترمرغ را با مهارت نشان مىدادند. و در آثار خود، تعادل نسبتها را رعايت مىكردند، ولى بعدها تنوع سبك به وجود آمد، به اين ترتيب كه دم جانور، دراز و كشيدهتر شد و شاخها نيز بدون تناسب پهن و بزرگ گرديد.
بعدها بازگشتى به سوى رئاليسم صورت گرفت اما آن هم بيشتر يك نوع ناتوراليسم جديد و لبريز از حيات و جنبش بود... در مدت بيش از هزار سال كه سه مرحلۀ نخستين زندگانى انسان ماقبل تاريخ، در دشت، طول كشيد، هنرمند هرگز خود را در شيوهاى كه در آن مهارت يافته بود محدود نمىكرد، بلكه هنر او تغيير شكل مىداد و قدرت و بقاى آن به سرزمينهاى بسيار دور از حدود و ثغور طبيعى نجد ايران سرايت كرد.
با توجه به تاریخچه هنری ایرانیان باید گفت که ایرانیان در گذشته طرفدار هنر واقعی بوده اند و هنرمند واقعى آن نيست كه در مقام تكرار كتب و علوم باشد، در واقع هنرمند حقیقی كسى است كه پس از فراگيرى علوم و هنر، در مقام تزكيه نفس و پاكى جان و صاف كردن آيينۀ دل از سياهى و جهل برآيد، تا صفات حق در آن منعكس شود و بتواند یار و یاور هم کیشان و هم وطنان خود باشد.
دیدن دوره های هنری و آموزش رشته های هنری مختلف جهت رسیدن به رشد و کمال
متاسفانه امروزه در کشور ما افراد درستكار و هنرمندان واقعى كه وجود آنان مايه خرمى علم و فضيلت و عامل رفاه و سلامتى جامعه است با فقر و مذلت به سر مىبرند، و در تنگدستى جان مىسپارند، زيرا عمل حيات شخص در اين زمان كاغذ پارهاى به نام مدرك است، از هر كجا كه بدست آمده، و به هر وسيله كه بوده و اينان آن كاغذ پاره را ندارند.
دزدان اجتماع كه در تمام طبقات رخنه كرده از همه چيز مىزنند خيانت مىكنند و با دسيسه تبليغات پوچ هر نوع كالاى تقلبى و ساختگى خود را به قوه آگهى دروغ بخورد يك مشت ناتوان مىدهند، و با ثروت گران در انواع لذايذ و خیانت ها غرق مىشوند.
اما باید دانست که ذات هنر واقعی و حقیقی چیزی جز کمال و زیبایی نیست و هنر نیز یک بخش از پازل، برای رسیدن بشر به نهایت کمال است و مجموعه خودساز سعی می کند با آموزش های جامع دوره های هنری و آموزش رشته های هنری مختلف، شما را به رشد و کمال حقیقی و ذاتی برساند و شما می توانید با تهیه این محصولات رسیدن به این کمالات و زیبایی ها را تضمین نمایید.